Als tijdmeter is het polshshorloge voor velen een essentieel onderdeel van het uiterlijk. Dit was echter niet altijd het geval. De voorloper van het polshorloge was het zakhorloge, dat meestal in de vestzak werd gedragen. Omdat dit na verloop van tijd nogal onpraktisch bleek te zijn, werden aan het eind van de 19e eeuw polshorloges geïntroduceerd. Anders dan tegenwoordig liepen de eerste polshorloges echter niet automatisch, en daarom moesten ze regelmatig worden opgewonden. Om het horloge niet steeds af te hoeven doen, werd besloten het horloge te dragen aan de arm die minder actief gebruikt werd. Dit is tot op de dag van vandaag niet veranderd. Als de keuze tussen de twee armen is gemaakt, is de optimale positie voor het polshorloge boven het polsbeen, waar het horloge zo goed mogelijk moet passen. Een vingerbreedte ruimte tussen het horloge en de arm wordt echter aanbevolen. Het belangrijkste onderdeel van een polshorloge, afgezien van het bandje en de sluiting, is de horlogekast. Dit verschilt zowel technisch als uiterlijk, afhankelijk van de beweging. Omdat horloges niet langer alleen een middel zijn om een doel te bereiken, maar ook een stijlvol accessoire, is er een breed scala aan verschillende polshorloges. De ontwerpen variëren van bandjes van klassiek leer of trendy mesh, tot verschillende wijzerplaten en wijzers, tot verschillende vormen van de horlogekast.
