De meeteenheid caraat (of ct.) geeft het gewicht van edelstenen aan en is een van de 4 C's van kwaliteitskenmerken voor diamanten. De term vindt zijn oorsprong in het Grieks. De term kerátion werd toen gebruikt voor de hoornvormige vruchten van de johannesbroodboom, waarvan de zaden allemaal ongeveer 0,2 g wogen. De huidige term caraat stamt uit het Latijn (carratus) en is via het Frans (carat) ook in het Duits overgegaan. 1 ct. komt dan overeen met 0,2 gram. Deze waarde is ook belangrijk voor de prijsbepaling, want een zware diamant is bijvoorbeeld duurder dan een lichte. De prijs stijgt echter niet recht evenredig met het gewicht, want grotere stenen zijn zeldzamer en dus duurder. Het gewicht is ook geen betrouwbare indicator voor de grootte, aangezien de afmetingen en verhoudingen van de stenen ook een belangrijke rol spelen. Twee diamanten van hetzelfde gewicht kunnen dus verschillen in hoogte en diameter. Ook het type slijpsel staat centraal in de optische grootte, want een goed geslepen diamant lijkt groter dan een slecht geslepen.
