Het belangrijkste kenmerk van de klassieke bandring is de uniforme en relatief brede ringrail. Er zijn nu echter ook varianten waarbij de ringrail aan de zijkanten en in het onderste gedeelte smaller wordt. Dit type ring kan ook gekenmerkt worden door een doorlopend patroon dat de ringrail omgeeft. De ringrail is vaak bezet met een gekleurde edelsteen - bijvoorbeeld een robijn, een saffier of een smaragd, die omringd wordt door twee andere edelstenen. Dit kunnen bijvoorbeeld twee diamanten zijn. De middensteen is vaak geslepen als een ronde of ovale cabochon, d.w.z. dat hij aan de bovenkant gebogen en aan de onderkant plat geslepen is. Soms kan de edelsteen echter ook in het midden gefacetteerd zijn. In de ringrail van de bandring zijn speciale uitsparingen gewerkt. De edelstenen worden direct en precies in deze uitsparingen gezet, wat een gewreven zetting wordt genoemd. Dit type zetting zorgt ervoor dat de edelstenen zeer stevig zijn gezet. Bandringen worden bij voorkeur gedragen als trouwringen, omdat hun klassieke vorm met de rechte, brede ringrail veel ruimte biedt voor individuele gravures.
