De term foutloos wordt in de juwelenindustrie opgevat als een bijzonder belangrijk kwaliteitskenmerk. Als een diamant gaaf is, heeft hij een bijzonder hoge graad van helderheid, die hem, in combinatie met andere kenmerken zoals de slijpvorm, zijn karakteristieke schittering en aantrekkelijke fonkeling geeft. Hoe zuiver een diamant is, wordt overal ter wereld bepaald volgens bijzonder strenge criteria. Hiervoor bestaat een internationaal erkend systeem (GIA, Gemological Institute of America), waarmee ook de andere zuiverheidsgraden van deze edelsteen kunnen worden geregistreerd. Er zijn echter ook andere erkende laboratoria die certificaten en beoordelingen aanbieden. Deze verschillen echter enigszins van de schaal van de GIA. Het predicaat foutloos is de hoogste onderscheiding die een diamant qua zuiverheid kan krijgen. Een dergelijke steen heeft geen insluitsels in zijn binnenste en zelfs bij een tienvoudige vergroting kan geen enkele onzuiverheid worden ontdekt. Aangezien dergelijke edelstenen uiterst zeldzaam zijn, vinden juwelenliefhebbers ze alleen in de hoogste prijsklasse. Internationaal is de Engelse term "flawless" of "internally flawless" ingeburgerd voor foutloze diamanten. Het verschil tussen "Flawless" en "Internally Flawless" is dat diamanten met de classificatie IF (Internally Flawless) 100% foutloos zijn aan de binnenkant, maar lichte oneffenheden hebben aan het oppervlak. Deze zijn technisch gezien geen gebrek, maar vormen het enige verschil tussen de uiterst zeldzame graad F en de zeer zeldzame graad IF. Diamanten van deze twee kwaliteiten kunnen ook "LC" worden genoemd, wat staat voor "Loupe Clean". Als een diamant vlekkeloos is, wordt hij door zowel leken als deskundigen als perfect beschouwd.
