Een zetting bij de vervaardiging van sieraden wordt altijd gebruikt wanneer de edelsteen door middel van een speciaal ontworpen vorm aan het desbetreffende sieraad wordt bevestigd. Er zijn verschillende zettingen, die altijd afhangen van het type sieraad en de aard van de edelsteen of de slijpvorm. De kaderzetting omsluit de edelsteen met fijne metalen strips en verbindt hem zo met de rest van het sieraad. Een dergelijke zetting is zeer arbeidsintensief, maar beschermt ook de hoeken en randen van de edelsteen zeer goed, zodat hij bij alle slijpvormen voor edelstenen kan worden gebruikt en de steen bij veelvuldig dragen goed vasthoudt. De zogenaamde inzetzetting is een variant van de bezelzetting, waarbij de desbetreffende edelsteen in een uitsparing in het materiaal van het sieraad wordt gezet. Het omringende materiaal wordt dan tegen de edelsteen gedrukt om hem op zijn plaats te houden. De kanaalzetting plaatst alle edelstenen naast elkaar in een kanaal, wat vooral voor kleine stenen een goede zetting is. De staafzetting is een variant van de kanaalzetting. De pavézetting groepeert verschillende kleine steentjes bij elkaar, waardoor ze in de groep groter lijken. De klauwzetting is de meest voorkomende zetting in moderne juwelen. De stenen zijn gezet tussen klauwachtige steunen die een korf rond de steen vormen. Meestal dragen vier of zes klauwen één edelsteen.
